Çalışma hayatının yeniden düzenlenmesi, çalışma şartlarının iyileştirilmesi, iş cinayetlerinin durdurulması için herkesi mücadele etmeye, barbarlığın değil insanlığın hüküm sürdüğü bir ülkeyi yaratmak için omuz omuza vermeye çağırıyoruz.

3 Mart 1992 tarihinde Zonguldak Kozlu‘da yaşanan ve 263 madencinin yaşamını yitirdiği Grizu patlaması faciasının yıldönümü "işçi sağlığı ve iş güvenliği" konusunun önemine dikkat çekmek amacıyla TMMOB 42. Olağan Genel Kurulu`nda "iş cinayetlerine karşı mücadele günü" olarak ilan edilmiştir.

Ülkemiz ölümlü iş kazalarında Avrupa`da birinci, dünyada üçüncü sırada yer alırken, yolsuzluk ve hukuksuzluk uygulamalarında da yine aynı sıralamalarda yer almaktadır. Gelişmiş ülkelerin refah düzeyinin işçi sağlığı ve iş güvenliği ile ters orantılı olmasına karşın, ülkemizde son yıllarda sıkça duymaya başladığımız refah söylemi her yıl yaşanan iş cinayetleriyle çelişmektedir.

 
Tarihe Geçen Kanlı Rakamlar

İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi (İSİG) tarafından yayınlanan 2014 yılı İş Cinayeti Raporu`na göre ülkemizde 2014 yılında en az 1.886 işçinin yaşamını yitirdiği belirtilirken, ILO`nun (International Labour Organization) rakamlarına göre dünyada her 15 saniyede 1 işçi iş kazaları veya meslek hastalıkları nedeniyle hayatını kaybetmektedir. Her yıl yaklaşık olarak 360.000 kişi iş kazası, 1.950.000 kişi ise meslek hastalıklarından dolayı yaşamını yitirmektedir.

İş yaşamının sürdüğü her iş kolunda iş cinayetleri dur durak bilmeden sürerken, 2014 yılı verilerine göre; İnşaat, Yol işkolunda 423 işçi, Madencilik işkolunda 386 işçi, Tarım, Orman işkolunda 309 işçi, Taşımacılık işkolunda 138 işçi, Ticaret, Büro, Eğitim, Sinema işkolunda 93 işçi, Belediye, Genel İşler işkolunda 87 işçi, Metal işkolunda 81 işçi, Savunma, Güvenlik işkolunda 48 işçi, Enerji işkolunda 43 işçi, Gemi, Tersane, Deniz, Liman işkolunda 37 işçi, Tekstil, Deri işkolunda 36 işçi, Çimento, Toprak, Cam işkolunda 31 işçi, Ağaç, Kağıt işkolunda 30 işçi, Petro-Kimya, Lastik işkolunda 29 işçi, Sağlık, Sosyal Hizmetler işkolunda 28 işçi, Konaklama, Eğlence işkolunda 28 işçi, Gıda, Şeker işkolunda 21 işçi, Basın, Gazetecilik işkolunda 8 işçi, Banka, Finans, Sigorta işkolunda 3 işçi, İletişim işkolunda 2 işçi ve işkolu belirlenemeyen 25 işçi can vermiştir.

2015 yılının sadece Ocak ayında ise 125 işçi iş cinayetlerinde yaşamını yitirmiştir. Bu veriler ışığında ülkemiz açısından, tablo oldukça karanlıktır.

 
Sözde İş Güvenliği

20 Haziran 2012 tarihli, 6331 sayılı "İş Sağlığı Ve Güvenliği Kanunu" yürürlüğe girdiği tarih itibariyle iş cinayetlerini ve ölümleri durdurmamış, azalması beklenen iş cinayetlerinin sayısının artmasına sebep olmuştur. İşyerlerinde çalışan insanların sağlık ve güvenliğinin devlet gözetiminde ve denetiminde olması beklenirken, ülkemizde devlet bu yasa ve yönetmeliklerle elini bu alanlardan çekerek özel sektöre bir pazar açmıştır.

Günümüz Türkiye`sinde emekçileri iş güvenliğinden uzak bırakan, mühendisleri, mimarları ve iş yeri hekimlerini iş kazaları tazminatlarından sorumlu tutan, Soma`daki 301 madencinin faturasını maaşlı çalışan emekçilere kesen, işvereni ve iş yaşamını denetlemekten sorumlu olan devleti ise her türlü sorumluluktan arındıran bir iş güvenliği politikası sadece "ÖLDÜRÜR". 

Çalışma hayatının yeniden düzenlenmesi, çalışma şartlarının iyileştirilmesi, iş cinayetlerinin durdurulması için herkesi mücadele etmeye, barbarlığın değil insanlığın hüküm sürdüğü bir ülkeyi yaratmak için omuz omuza vermeye çağırıyoruz.

 
TMMOB Peyzaj Mimarlar Odası

 11. Dönem Yönetim Kurulu